Живеалиште: водено
Исхрана: месојад
Статус: вообичаен

Нилскиот крокодил има темномаслинесто или сиво тело со темни напречни пруги .Најчесто живее во големи реки ,езера, мочуришта и делти на реки . Зa време на топлите денови излегува од вода и се сонча покрај обалата. Се храни со риби и различни видови на крупни копитари Обично Нилските крокодили живеат сами но при ловењето може и да се здружат заради успешност во ловењето. .Мажјаците имаат своја територија на и кај нив постои хијерархија. Женките положуваат 20 до 80 јајца во дупки ископани на обалата и ги чуваат додека не се изведат. Кога ќе се изведат младите, мајката нежно со устата ги пренесува до вода каде остануваат заедно до 8 недели. Најголема закана за Нилскиот крокодил е човекот кој го изловува поради неговата кожа.

Живеалиште: водено
Исхрана: месојад
Статус: ранлив

Џуџестиот крокодил има црна боја на грбот, странично е со жолтеникава боја и црни дамки на долниот дел. Јувенилните единки имаат светло кафена лента по телото и опашката и жолти дамки на главата. Активни се во текот на ноќта а преку денот најчесто се скиени во дупки и јами покрај водата каде што најчесто и ловат . Живеат во постајани мочуришта и реки во дождовните шуми на западна и централна Африка.

Живеалиште: тропски шуми, паркови
Исхрана: месојад
Статус: речиси загрозен

Познат е како индиски питон . Питонот е ноќно животно и живее самотнички живот . Пленот го усмртува со давење . Не е отровен ниту пак опасен за човекот . На врвот на главата има шара во облик на стрелка . Денес Бурманскиот питон е заштитен со закон .

Живеалиште: копнени станишта
Исхрана: месојад
Статус: чест вид

Оваа змија спаѓа во групата на удави и питони кои пленот го усмртуваат со давење. Главната разлика помеѓу удавите и питоните е што кај удавите младите се раѓаат живи а питоните положуваат јајца . Боата (удавот) се каректизира по тесната глава и зашилената муцка . Шарите на телото варираат зависно од подвидот но во основа секогаш се темни и седловидни шари. Боата е многу прилагодлива змија и затоа може да се сретне на различни станишта од тропски шуми до сувите савани. Добро се качува по дрва но може да лови и на земја. Често влегува во вода. Нејзината активност директно зависи од температурата на воздухот.

Живеалиште: водени станишта
Исхрана: месојад
Статус: вообичаен

Жолтата анаконда спаѓа во групата на удави и е многу помала од најголемата змија на светот – Зелената Анаконда. Својот плен го лови со давење. Бојата на кожата е жолтеникаво-зелена со кафеави дамки кои се преклоповаат по целата должина на телото и претставува одлична камуфлажа во матните води и шумската вегетација. Машките индивидуи се помали од женските. Времетраењето на бременоста трае 6 месеци и потоа женката раѓа 4-80 млади долги до 60 цм. Сексуалната зрелост ја достигнуваат на 3-4 год возраст. Најголема закана на Жолтата анаконда е човекот кој ја изловува поради нејзината кожа.

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: растенија, исекти
Статус: вообичаен

Зелената игуана еден од најголемите гуштери во Америка. Живее самечки или во мала група. Има силни нозе и долг опаш кој го користи како камшик, за одбрана. Возрасните единки имаат меснат подбрадок, кој кај мажјаците е поголем. Зелената игуана е популарна и како домашен миленик. Поради популарноста во трговијата со домашни миленици и како извор на храна во Латинска Америка, игуаните се на листата за контрола на трговијата со животни.

Живеалиште: копнено, шуми и ливади
Исхрана: месојад
Статус: чест вид

Кралскиот топчест питон е мала змија а името топчест го добила по тоа што при напад од грабливки се вмотува во круг ( топка ) и главата ја покрива со телото за да се одбрани . Женките полагаат 3-8 јајца

Живеалиште: копнено, шуми и ливади
Исхрана: месојад
Статус: чест вид

Пченкарната змија е карактеристична по изразената жолто-портокалова боја на кожата. Страните на телото и се спојуваат во долниот дел при што се формира набор кој и овозможува вертикално да се движи по дрвја и ѕидови.

Живеалиште: пустини и савани
Исхрана: растителна
Статус: ранлив

Африканската остругана желка е втора по големина после желките од Галапагос , имаат голем сплескан оклоп од кафен до жолтеникав , предните и задните ивици се назабени а само задните се свртени према горе. На оклопот имаат престени кои појако се обележани состароста на индивидуата .Бојата на кожата е жолто-кафена и многу дебела. Мажјаците имаат подолга опашка од женките и тешко се разликуваат по полот. Живеат и до 100 години , загрозени се поради губењето на живеалиштата и меѓународната трговија со животни .