Живеалиште: планини, ливади, шуми, полиња
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Зајакот потекнува од Југоисточна Европа од каде е распространет низ целиоот свет. Има 4 остри предни заби – секачи , долги задни нозе и краток опаш. Бојата на крзното варира од бела , сива двојобојна до црна. Обично живеат во колонии копајќи подземни тунели кои ги обложуваат со мов и листови. Женката се коти дури 5 пати во годината. Своите млади ги носи до 30 дена и раѓа 2-8 зајачиња. Новородените зајачиња се слепи и прогледуваат за 10 тина дена. Преголомеото размножување на зајците предизвикува сериозни проблеми во местата каде се донесени како на пример Австралија. Денес постојат различни раси на домашниот зајак и повеќето од луѓето ги чуваат како домашни миленичиња.

Живеалиште: планини, ливади, полиња
Исхрана: растителна
Статус: чест вид

Морското прасе е вид на глодар кој каки и сите глодари ги карактеризира пар на широки остри длетовидни заби од типот на секачи кои се цврсто всадени во двете вилици и се користат за гризење (глодање на вегетација). Како и останатите видови од овој род морското прасе не сака многу водени површини, а името “морско” овој глодач го добил поради тоа што бил пренесен од Ј. Америка во Европа во 16 век преку море, односно со бродовите кои пловеле према Европа. Денес често луѓето го го чуваат дома како домашно милениче.

Живеалиште: нискостеблести предели
Исхрана: растителна
Статус: ниско ризичен

Марата е крупен глодар која ги населува јужните делови на Ј Америка и на изглед и однесување подсетува на малечок елен. На вратот има бела дамка како околувратник а на кратката опашка има бел израсто од влакна. Има крупни очи и големи уши на издолжената глава. Овие глодари се добри тркачи и многу добро скокаат. Живеат во заедница во парови и парот останува до крајот на животот. Парот Мари копаат големи дупки како легло , мајката ги носи младите околу 100 дена и најчесто женката раѓа 1-3 млади. Луѓето често ги ловат поради нивното крзно и месо .

Живеалиште: шуми, савани и полупустини
Исхрана: растителна и инсекти
Статус: ниско ризичен

Бодликавото прасе е крупен глодар и е специфичен поради неговите боцки кои го препокриваат задниот дел и опашката . Боцките се бели со црни прстени, не се јако прицврстени за телото и служат за одбрана од предаторите ( кога е во опсност се накострешува и создава звук при тресењето на боцките ) . Активни по храна се преку ноќта а во текот на денот се прикриени во пукнатини од карпи или во дупки во земјата .Просечниот век на живеење е околу 25 год . Во многу земји во Африка ги сметаат за штетни животни поради уништувањето на растителните видови кои ги одгледуваат луѓето .

Живеалиште: шуми
Исхрана: растителна, ретко инсекти и јајца
Статус: вообичаен

Црвената или Европска Верверица е глодар со црвенкасто кафеава боја, се среќава во шумите кои може да бидат широколисни или иглолисни и поново време и во градските паркови каде се полу припитомени и не се плашат од луѓето . Овој вид животно е глодар кој се храни најчесто со растителна храна особено со тврди плодови со лушпа како лешници , ореви и најразлични семиња и печурки а ретко со инсекти . Живеат во напуштени гнезда на грабливите птици или во шуплини на дрвјата. Женката ги носи младите 35 до 40 дена и најчесто се раѓаат 5-7 млади кои прогледуваат после 25-30 дена .

Живеалиште: шуми
Исхрана: растителна
Статус: вообичаен

Името го добиле по црвеникавата боја на крзното околу вратот и рамениците . Во Тасманија подвидот е познат под името Бентов валаби . Живеат сами или во мали групи . Активни се ноќе , додека дење се одмараат во густата вегетација . Мајката малечкото го носи околу еден месец и раѓа едно младо кое престојува во торбата додека потполно не се развие . При топло време телесната температура ја намалуваат лижејќи ги шепите и подлактиците .

Живеалиште: савани, полупустини и шуми
Исхрана: растителна
Статус: загрозен

Африканскиот слон ( мажјакот ) е најголемиот сувоземен цицач на планетата. Ги населува полупустините саваните и шумите jужно од пустината Сахара. Африканските слонови живеат социјален живот во стада и до 50 индивидуи предводени од алфа женка. Во потрага по храна и вода често се селат и формирајќи огромни стада од по неколку стотици индивидуи. Секојдневно одат на поилата каде што сакаат и да се капат. Бременоста на женката изнесува 22-24 месеци и раѓа едно малечко со висина до 90 цм и тежина околу 120 кг .Половата зрелост ја достигнуваат на 10 до 12 години и живеат околу 60-65 години.

Живеалиште: шуми и планини
Исхрана: растителна
Статус: загрозен

Индискиот слон е втор по големина после Африканскиот слон. Распространет e во Јужна и југисточна Азија со островите Шри Ланка и Суматра во Индонезија. Галвни разлики со Африканскиот слон се : големината на телото , значително помали уши и помали бивни и има само еден продолжеток на крајот на сурлата . Кај Индискиот слон женките многу ретко имаат бивни ( заби катници ) . Индискиот слон чможе да се припитоми и домородното население често го користи за помош при тешки физички работи. Постојат 4 подвида на Индискиот слон и тоа : Малезиски , Суматрански, прав Индиски и Шри ланкански слон.

Живеалиште: ливани, пасишта
Исхрана: трева, сено и жито
Статус: нормален

Понито е мал коњ со специфични пропорции и темперамент. Дефиницијата за него е дека тоа е коњ со висина под 150cm.
Потекнува од вистинските диви коњи кој со времето бил припитомен за работа.
Споредено со обичниот коњ, понито има пропорционално пократки нозе како и погусти грива и опаш.
Има повеќе раси на пони коњи. Ги употребуваат за работа и рекреација (јавање).

Живеалиште: степски зони
Исхрана: тревесто-стеблести растенија
Статус: изумрен во природата

Коњот е голем копнен цицач кој се одликува со брзина сила и издржливост. Коњите се членови на фамилијата Equidae која ги вклучува и зебрите и магарињата. Коњот е социјално животно, формирајќи силни здруженија со членовите на своето стадо. Дивите коњи, како оние на американскиот запад, се всушност слободни предци на домашните коњи кои не се припитомиле. Коњите биле припитомени во Евроазија пред околу 6,000 години. Денес питомите коњи се распространети насекаде низ светот, со вкупна проценета популација од околу 60 милиони единки. Коњите имаат изразени варијации во големината, телесната форма и бојата на покривката.

Живеалиште: степи
Исхрана: растителна
Статус: загрозен

Дивиот коњ Пржевалски денеска може да се сретне само во зоолошки градини , резервати и Биолошки центри иако неколку пати е пробувано да се реинтродуцира во Монголија каде порано живеел во природата .
Живее во цврсто поврзани крда кои поминуваат големи растојанија барајќи храна Се храни со трева и листови . Предводник на крдото обично е најстарата кобила Женката најчесто раѓа едно ждребе кое го носи 333 до 345 дена .

Живеалиште: степи, полупустини
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Магарето е домашно животно од фамилијата Equdae. Дивиот потомок на домашното магаре е африканското диво магаре.
Има долга глава, долги уши и “кравји“опаш. Се огласува со карактеристично рикање кое може да се слушне на оддалеченост и до 3 km. Рикањето служи за меѓусебна комуникација.

Живеалиште: ливади, савани
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Чапмановите зебри се социјални животни карактеристични по нивните шари кои кај секојај индивидуа се различни и за разлика од другите видови зебри пругите кои најчесто се црни можат да бидат и кафени и се простираат и под колената. .
Живеат во помали или поголеми групи и често мигрираат на огромни далечини во потрага по вода .
Мажјаците се борат за доминантност во стадото и секогаш прва се пари женката од највисок ранг . Мајката го носи малото околу 12 месеци . Животниот век на зебрите е околу 20 год .

Живеалиште: савани, мочуришта, реки
Исхрана: растителна
Статус: чувствителен

И покрај големината нилскиот коњ лесно плива и се движи под вода а уште побрз е на копно дури неспицифично за животно со толку голема тежина и масивност на телото . Има кожа со тенок надворешен слој кој е многу осетлив бидејќи брзо се суши па затоа нилските коњи почесто се во/под вода или се препокриени со слој од кал . Во кожата има жлезди кои лачат црвеникава течност која помага во влажнење н акожата и ја штитат од сонце и инфекции. Устата можат да ја отворат до 150 степени . Главна опасност му е човекот и другите нилски коњи .

Живеалиште: ливади, шуми
Исхрана: растителна
Статус: вообичаен

Името го добиле по карактеристичните рогови кај мажјаците кои наликуваат на дланка со рачиња налик на прсти . Вообичаена боја на крзното е кафена со бели дамки по телото но може да биде и светло кафена , црна или бела боја . Живеат во големи стада кои може да бројат и до 100 единки.
Често кај луѓето се познати како БАМБИ.

Живеалиште: планини, шуми
Исхрана: растителна
Статус: чувствителен

Има силни нозе и голема бушава грива на вратот и рамењата кој се спушта се до “колената“.
Роговите се странично сплескани, кои кај мажјаците се подолги и може да достигнат до 40 cm должина.
Живее во стада од 15 – 80 членови.
Постарите мажјаци живеат самечки живот.

Живеалиште: планини, шуми, ливади
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Имаат долг врат и долги нозе, а куса опашка.
Живеат во групи, хареми, составени од еден мажјак и неколку женки.
Поради волнестото крзно, месото и кожата, на Андите ги одгледуваат како домашни животни.

Живеалиште: планини, савани
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Аппаките се многу блиски според сите карактеристики (морфолошки и физиолошки ) со Ламите и сеуште не е докажано дали водат потекло од лама гуанако или лама викуња . Се разликуваат од ламите по големината и должната на крзнотѕо . Многу често Алпаките се искористени од страна на човекот како домашни животни поради крзното и месото .
Алпаките во природата живеаат во стада на Андите на голема над височина до 4 500 м и се прилагодени на ниски температури .
Мажјаците имаат свој харем од 5-10 женки . Женките младите ги носта помеѓу 242 и 345 дена и скоро секогаш раѓаат по едно младо кое тежи 8-9 кг и цица од мајката 6-8 месеци .
Алпаките во просек живеат околу 20 години.

Живеалиште: планини, пустини
Исхрана: растителна
Статус: чувствителен

Берберската овца или аоудад или гривеста овца е единствена африканска дива овца . Поблиска е до фамилијата на козите и не е вистинска овца . Долгата грива на грлото , градите и горниот дел на предните нозе како и српестите рогови се поизразени кај мажјаците . Живее во стада со цели фамилии на надморска височина од 3 500 м.

Живеалиште: ливади, пасишта
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Овцата е домашно животно од редот на чапункари. Добиена е со доместификација на муфлонот пред околу 12000 години. Се одгледува за месо, млеко, волна и приплод. Волната од овците е најшироко употребувана.
Во време на парење мажјаците меѓусебно се урираат со роговите. По бременост од пет месеци женката раѓа едно до две јагниња.

Живеалиште: планини, ливади
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Козата е едно од најстарите припитомени животни. Тоа е многу љубопитно и интелигентно животно. И двата пола имаат рогови, а мажјаците имаат и брада. Во сезона на парење мажјаците се борат за превласт. Се чува за млеко, месо, крзно и кожа.

Живеалиште: планини, ливади, шуми
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Џуџестата коза е мала раса од домашната коза. Достигнува висина до 30 – 40 cm. Бојата на крзното варира од бела, сива, кафена до црна. Потекнува од Камерун, од каде е разнесена низ целиот свет. Често ја чуваат како миленик.

Живеалиште: планини, ливади, шуми
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Зебу е вид на домашно говедо со потекло од јужна Азија. Карактеристични се по масната грбка на рамењата, спуштените уши и кожниот набор под вратот. Постојат 75 раси на зебу говедо распространети по целиот свет. Се користат за работа, месо и млеко.

Живеалиште: планини, шуми, отворени станишта
Исхрана: растителна
Статус: нормален

Американскиот Бизон е познат уште како амерички бивол и може да достигне висина и до 2 метри. И покрај неговата големина може да трча и до 60 км на час. Има добро развиен осет за мирис и слух и лесно може да ја осети опасноста. Поголемиот дел од денот бизоните го поминуваат во пасење и брстење и повремено лежење со преживување . Возрасните женки живеат во групи со младите каде има хиерархија на доминантна женка .Мажјаците живеат сами а со женките се спојуваат за време на периодот за парење . Поради комерцијалното изловување исчезнале во дивината и сега ги има само во националните паркови во с. Америка .

Живеалиште: шуми, отворени станишта
Исхрана: растителна
Статус: загрозен

Европскиот Бизон според генетичките докази се смета за ист вид со Американскиот Бизон. Исчезнал во природата и се одгледувал само во парковите за да повторно биде внесен во шумите на Bialowieza (големо шумско пространство помеѓу Полска и Украина). Оригиналните популации на Европскиот бизон исчезнале во 1910 година . За разлика од Американскиот Бизон има посветло и пократко влакно на крзното, роговите кај мажјаците се пократки и свртени нагоре но начинот на живот и социјалното однесување им се идентични . Женката раѓа едно младо кое го носи 230 до 270 дена ,цица до една година и може да трча после 3 часа од раѓањето .

Живеалиште: пустини и полупустини
Исхрана: растителна
Статус: загрозен

Двогрбата камила е загрозен вид во природата но човекот ја има припитомено и многу повеќе ја има како домашно животно во Источна Азија. Во дивината двогрбите камили живеат во заедници и се многу прилагодливи на температурните разлики , можат да издржат температурни разлики од – 29 степени целзиусови до + 38 степени целзиусови. За време на сушниот период двогрбата камила може да испие и до 110 литри вода за 10 мин. Мажјаците за време на парењето се борат меѓу себе и најсилниот мажјак добива 5 до 30 женки кои ги пари. Мајката најчесто раѓа 1 младо (поретко 2) а младото го носи до 406 дена , по раѓањето младото цица до 2 год. Женките стануваат полово зрели меѓу 3 и 5 год додека мажјаците 5 до 6 години возраст.

Живеалиште: тропски шуми и планини
Исхрана: плодови, инсекти, лисја
Статус: загрозен

Гибоните имаат најдолги раце во однос на големината на телото од сите примати. Начинот на кој се движи при што со рацете се виси и се ниша меѓу гранките се нарекува брахијација. Палецот на задните екстремитети е спротивно завртен од останатите прсти на стапалото поради што гибонот може да оди исправен по гранките. Наутро се огласуваат со спектакуларно пеење. Опстанокот на белоракиот фибон најмногу го загрозуваат сечењето на дождовните шуми и ловот.

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: растителна
Статус: ранлив (VU)

Карактеристични се по нивниот црно-бел опаш кој го употребуваат за визуелни и мирисни сигнали. Живее во групи од 5 – 25 единки. Предводник на групата е доминантната женка. Имаат бело лице со темен нос и темни триаголни флеки околу очите, а стомакот им е со бело-сива боја. Седат исправени, со предните екстремитети на колената.Како и голем број на лемури од Мадагаскар, и овој лемур е загрозен заради губењето на живеалшта, со сечењето на шумите.

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: овошје, семки, трева, инсекти, млади листови
Статус: загрозен

Овој мајмун уште се нарекува и црвенокап мангаби поради црвената боја на влакната од главата. Бојата на лицето им е розево-сива и имаат јамички под образите. Живеат во групи и до 90 единки заедно мажјаци женки и млади но хиерархијата ја воспоставуваат мажјаците но за разлика од другите мајмуни од одвој род и подредените мажјаци може да се парат. Се движат по површината на земјата, се хранат преку ден најчесто со оревовидни плодови кои лесно ги кршат со јаките вилици и острите заби .

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: овошје, семки, трева, инсекти, млади листови
Статус: нискоризичен

Се карактеризира по своето издолжено тело, долги предни и задни екстремитети, кратки прсти бели мустаќи и брада на темното лице. Кога трча е еден од најбрзите мајмуни на светот. Бојата на крзното по грбот е кафеавкаста а екстремитетите и долниот дел од телото се бели. Живеат во групи од дестина индивидуи со еден мажјак и неколку женки со младите. Мажјакот секогаш се движи на крајот од групата и претставува мамец на грабливците за да можат останатите членови на групата да се скријат.

Живеалиште: шуми и планини
Исхрана: овошје, листови, инсекти
Статус: нискоризичен

Сиаманг спаѓа во групата на човеколики мајмуни и е најкрупен мајмун од фамилијата Гибони . Карактеристичен е по тоа што два прста на секоја дланка се споени меѓу себе , гласното врескање и јаките фамилјарни врски . Женката е доминатна а мажјакот (кој е покрупен) и младите (најчесто 1-2) секогаш се во нејзина близина. Територијата на распространување на една фамилија изнесува до 50 хектари и секогаш ја бранат со помош на гласното врескање . Еластичната темносива кожа на грлото може да се надуе (до големина на цитрон) и служи како резонатор за појачување на гласот.

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: нектар од плодови, инсекти
Статус: нискоризичен

Џуџестиот мармазет е најмал мајмун на светот и склопчен може да застане на човечка дланка. Џуџестите мармазети живеат во групи од 5 – 10 индивидуи а се размножува само еден пар . За младите се грижи таткото на почетокот а покасно помагаат сите членови на групата носејќи ги младите на грбот Се разликува од другите мармазети по начинот на исхрана , мармазетот копа дупки на кората на дрвјата и ја шмука смолата која. е дел од неговата исхрана. Има долг животен век за така мал цицач и живее до 12 години.

Живеалиште: дождовни шуми
Исхрана: овошје, семе, лисја, без’рбетници
Статус: чувствителен

Живее во групи од 2 – 8 единки. Се движи четвороношки по земја и на дрвја (квадрипедија) Името го добил по кусиот опаш кој секогаш е кренат и наликува многу на свински опаш. Ги населува непристапните дождовни шуми на Бангладеш, Камбоџа, Кина, Индонезија, Малезија, Тајланд, Виетнам и Индија. Постојат два подвида: јужен и северен макаки со свински опаш кои се разликуваат по бојата на крзното.

Живеалиште: тропски шуми
Исхрана: омнивори
Статус: загрозен

Шимпанзата се човеколики мајмуни со виско развиена интелегенција и се претпоставува дека се предци на човекот. Живеат во големи групи од 15 до 120 единки. Активни се преку ден но на пладне обично одмараат и пред крајот на денот градат засолништа од гранки и листови во кои ја минуваат ноќта. Помеѓу себе комуницираат со најразлични звуци и нивните крикови можат да се слушнат и до 30 км. Се хранат со повеќе од 80 видови растенија и плодови, понекогаш се хранат и со млади антилопи и бабуни и се канибалисти – се јадат меѓу себе. За да обезбедат храна користат примитивни орудија.
По бременоста од 202 до 261 денови женката раѓа едно малечко, кое во првите 5 месеци е прикрепено за стомакот на мајката и се грижи за него до 2 години. Шимпанзата стануваат полово зрели на 8 до 10 годишна возраст .

Живеалиште: тропски дождовни шуми – Бразил
Исхрана: омнивори
Статус: критично загрозен

Овој вид мајмун Капуцинер или Капуцин е карактеристичен по златно жолтото крзно на градите, стомакот и надлактиците . Капуцинерите се примати со средна големина на телото и тркалезна глава, долга опашка која ја користат кога се качуваат по дрвјата. Капуцинерите се исклучиво социјални животни и живеат во групи од 10 до 30 единки мешано полови единки , многу се активни преку целиот ден во потрга по храна. Помеѓу себе комуницираат со различни гримаси на лицето и спаѓаат во многу паметни примати поради користење на предмети како орудие.
Женките раѓаат по едно младо на секои две години и младото цица од мајката до 6 месеци. Опстанокот на овој вид мајмун е критично загрозен поради неконтролираното сечење на шумите од страна на човекот. Во природата се останати уште неколку стотини мајмуни од овој вид .
Просечен животен век околу 40 години .

Живеалиште: Планини и шуми
Исхрана: месојад
Статус: вообичаен

Волкот е социјано животно. Живее во семејства или чопори каде доминираат алфа мажјак и алфа женка. За да го објават своето присуство и за да јаозначат и бранат својата територија, волците вијат. Виењето може понекогаш да се слушне и на одадалеченост на 10 километри. Волкот или Европскиот волк го има кај нас.

Мечките се движат полека со сите пет прсти и петицата (плантиградно движење) но во случај на потреба можат да се движат многу брзо. Зимата ја поминуваат во мирување, кога се повлекуваат во живеалиштата (дувла) и паѓаат во состојба на лажен зимски сон – хибернација. Во јужните подрачја некои мечки можат да останат активни и во текот на зимата. Само две од осум видови мечки не се загрозени. Главна закана за мечките се ловот и сечењето на шумите. Во република македонија мечките се заштитени со закон.

Живеалиште: Полупустини и савани
Исхрана: сештојад
Статус: вообичаен

Живеат во колонии од околу 30 единки. На чело на колонијата е алфа пар кој единствен дава потомство . Живеат во дупки поврзани со тунели кои самите ги копаат. Околу очите имаат црни флеки, а опашката ја користат за рамнотежа кога стојат исправени. Бидејќи се делумно отпорни на отровот од змии и шкорпии лесно тргнуваат во лов на истите.

Живеалиште: Шуми и пустини
Исхрана: сештојад
Статус: вообичаен

Познат е како Пизот или Антун. Едно од најкарактеристичните обележја на овој вид е долгата зашилена муцка. Пределот околу носот е бел со бели дамки околу очите и образите по што и го добил своето име. Живеат во заедници. Активни се во текот на денот а ноќта ја поминуваат качени на дрвјата. Претежно се на земја но добро се снаоѓаат и на дрвја.

Живеалиште: Морска вода
Исхрана: месојад, риби и морски плодови
Статус: чувствителен

Калифорнискиот морски лав е месојадно животно кој ги населува крајбрежните делови на Северна Америка и ретко се одалечува повеќе од 15 км од обалата. Најчесто ги населува пристаништата и длабоките заливи во карпестата обала поради барањето храна и заштита од грабливците. Мажјакот е со темно смеѓа боја на кожата а зенката и младите имаат бронзена боја. Мажјакот покрај големината се разликува од женката и по шилестиот израсток на главата. Се хранат со харинга која ја има во плитките води а а за да стигнат до сардината мора да заронат на длабочина и до 75 м.

Живеалиште: Савани и полупустини
Исхрана: месојад
Статус: чувствителен

Поради раскошната грива често го нарекуваат цар на животните. Создава цврсто поврзани трајни чопори сочинети од еден или повеќе возрасни мажјаци, неколку женки и нивните млади. Ловат во групи каде главна улога имаат лавиците. Азискиот лав е помал од африканскиот, има кожен набор на средината од стомакот и мажјаците се со помала грива.

Живеалиште: Шуми и планини
Исхрана: месојад
Статус: загрозен

Овој подвид на тигар е најголемата мачка на светот познат уште и како Амурски. Манџуриски или Усуриски тигар . Лови ноќе и може одеднаш да изеде и до 40 кг месо, а по 5-6 дена се враќа да го дојаде пленот . Мажјаците живеат и ловат сами додека женките живеат со младите до две ипол години возраст и потоа повторно се парат.
Најголема закана за опстанокот на овој подвид тигри е криволовот и сечењето на шумите. Најчесто ги убиваат поради крзното и заради потребите на традиционалната кинеска медицина. Во дивината има останато 300 до 370 единки од овој подвид тигар.
Просечен животен век 16 до 18 години

Живеалиште: Тропски шуми и савани
Исхрана: месојад
Статус: речиси загрозен

Живеалиште: Тропски шуми и полупустини
Исхрана: месојад
Статус: речиси загрозен

Леопардот живее солитарно, со исклучук во периодот на парењето. Во однос на својата големина многу се силни и се во состојба својот плен да го однесат односно качат на дрвјата каде го јадат. Телото е покриено со мали црни дамки распоредени во розета. Кај леопардот се јавува меланизам (генетска промена) при што се појавува голема количина на црн пигмент меланин кој се наоѓа во кожата. Црните леопарди се познати како црни пантери и кај нив шарите на крзното се многу слабо видливи. Постојат 8 подвидови на леопард.

Живеалиште: Планини и шуми
Исхрана: месојад
Статус: вообичаен

Рисот е најголема европска мачка. Живее сам освен во периодот на парење. Рисот е претежно активен ноќе и има одлично развиено сетило за мирис и слух. Има кратко тело, влакненца на врвовите на ушите по што и се карактеризира и влакна на образите. Крзното може да биде обоено на три начини со линии претежно точкасто и еднобојно. Најголема закана за опстанокот на рисот е ловот на одредени видови кози срни е елни кои се главен дел од неговата исхрана. Во Македонија рисот е заштитен со закон за ловство и и трајно забранет .